Kitap hakkında: 1979 / YAZARDAN Bu satırları Nikaragua'nın başkentinde Intercontinental Otel'in bir odasında yazıyorum. Daha yakın zamanlarda, Somoza'nın son günlerinde bakanları ve ulusal muhafız subayları burada yaşıyordu. Yakınlarda, otelden yüz metre uzakta diktatörün kendisi bir sığınakta saklanıyordu. 17 Temmuz günü şafak vakti, kendisine en yakın 70 alçaktan birini de yanına alarak ülkeden kaçtı. Ulusal Muhafız subayları - yine alçaklar ama yeterince yakın değiller - "liderin" ihanetini öğrendiler, üniformalarını yırttılar, sivil kıyafetlere büründüler ve her yöne ortadan kayboldular. Şu anda yaşadığım odanın bir Somos binbaşısı tarafından işgal edildiği söyleniyor. Kendisine özel bir elbise bulamadı ve beyaz iç çamaşırıyla kaçtı, makineli tüfeğini yatağın üzerinde battaniyenin altında ve büyük üniformasını yerde bıraktı. Artık otellerin neredeyse tamamı farklı ülkelerden gelen ve hepsi Managua'ya uçan gazetecilerle dolu. devrim hakkında yazmak. Akşam evime döndüğümde uzun bir koridor boyunca yürüyorum ve hemen hemen her kapıdan daktilo sesi duyuyorum. Biraz sonra, saat on civarında sokakta silah sesleri duyuluyor. Bazen - tek, bazen - otomatik patlamalar. Bazen çok uzakta, bazen de pencerelerin hemen altında. "Franco-tidore'lar" hala şehirde şakalar yapıyor; keskin nişancılar somosimlerden kaçıyor ya da gönderiliyor. Ve Managua'da bir gecenin insan kaybı olmadan geçmesi nadir olsa da, daktiloların görünüşte barışçıl gevezelikleri bir bakıma daha az değil. Otelin pencerelerinin dışındaki çatışmalardan daha tehlikeli. Intercontinental'de hem bu muhteşem ülkede meydana gelen devrimi dürüstçe anlamaya gelenler hem de buraya sadece ona iftira atma arzusuyla gelenler farklı insanlar yaşıyor. Intercontinental Otel'de yaşayan gazetecilerin ne yazacağı büyük ölçüde Nikaragua'nın kaderine bağlı. Ancak bugün dünyanın her yerinde muhabir olarak anılacak kişilerin yazdıklarının etkisiyle iyi ya da kötü pek çok şey oluyor. ya da şöyle diyebilirsiniz: Kritik bir anda doğruyu söyleyebilecek güce sahip olup olmadıkları şaşırtıcı derecede çok şeyi belirleyebilir, hatta bazen hikayemde bu “gerçek anlarından” birinden bahsetmiştim. Eyleminin ana kısmı, geleneksel olarak Garnet Adaları Cumhuriyeti olarak adlandırılan bir ülkede gerçekleşiyor. Ancak, diyelim ki son beş ila on yıldır uluslararası olayları yakından takip edenler, hikayede anlatılan durumun çok gerçek koşullarda, "SHIFT" No. 20'de birden fazla kez ortaya çıktığını göreceklerdir. -24, 1979. Veniamin KOSTITSYN'in çizimleri.